bu son gidişim, joseph erdem şiirleri

bu son gidişim keşke, böyle olmasaydı be hayat yağmur bile dinmeyi bilir de, sen bir defa durayım demedin. fırtınalarını saldın, her fırsatta üstüme. yıldırımlarını çaktın tepeme. yalnızlığımı, ayağım saplanır düşüncelerimi, üzerime düşecek sessizliğimi de, zaten yana yakıla yolumu ararken, şu önümdeki tuzaklara çevirdin gittiğim yeri bilmiyorum ama, bu karanlık ormanından, artık kaçıyorum hiç utanmayanların adına yağmur dediği ile, keşke sadece ıslansam. yağmur kılığına girmiş, senin göz yaşlarında boğulmamak için, her fırtınada saklanıyorum peşimden gelen, karanlık hayaletler var bu yolda. korkmamak için, dönüp arkama bakmıyorum ben. çünkü dönüp bakınca, görünmez onlar. sadece, arkana dönmedikçe varlar. hiç merak bu son gidişim. yolcu yolunda gerek. hoşçakal. joseph erdem terapist eğitmen