Ufuk Kahya İstanbulda Son Bahar

Teoman İstanbul da Sonbahar Mevsim rüzgarları ne zaman eserse O zaman hatırlarım çocukluk rüyalarım Şeytan uçurtmalarım Öper beni annem yanaklarımdan Güzel bir rüyada sanki sevdiklerim hayattalarken hâlâ Akşama doğru azalırsa yağmur Kız Kulesi ve Adalar Ah, burda olsan çok güzel hâlâ İstanbul da sonbahar Her zaman kolay değil sevmeden sevişmek Tanımak bir vücudu, yavaşça öğrenmek Alışmak ve kaybetmek İstanbul bugün yorgun, üzgün ve yaşlanmış Biraz kilo almış, ağlamış yine rimelleri akıyor